- نویسنده : دکتر رضایی
- 18 مارس 2024
- کد خبر 18975
- 142 بازدید
- بدون نظر
- ایمیل
- پرینت
سایز متن /
اموزش فوتبال در اب(واترپلو)
واترپلو یک ورزش گروهی است که در آب برگزار میشود. در این ورزش، دو تیم هر کدام شامل شش بازیکن اصلی و یک دروازهبان هستند، همچنین شش بازیکن ذخیره نیز در دسترس تیمها میباشند.
مسابقه در محوطهای با ابعاد ۳۰ در ۲۰ متر از استخر برگزار میشود.
در این ورزش، بازیکنان برای جلوگیری یا اهداف زدن باید با شنا کردن و حرکت در آب به دنبال توپ باشند.
بازی به صورت چهار دوره ۸ دقیقهای (برای بانوان ممکن است به صورت ۶ دقیقهای باشد) برگزار میشود، با استراحتهای کوتاه بین هر دوره.
تیمی که بیشترین توپ را به دروازه حریف خود وارد کند، به عنوان برنده اعلام میشود.
این ورزش همچنین شامل قوانینی برای جلوگیری از تخلفات مانند زدن به بازیکنان حریف، نگهداشتن توپ توسط دستان، یا استفاده از قوانین استخراج در نزدیکی دروازه است.
تاریخچه واترپلو
واترپلو در دهه ۱۸۷۰ در بریتانیا اختراع شد و نخستین قواعد آن در اسکاتلند و انگلیس ایجاد شد. اولین بازی بینالمللی بین تیمهای ملی این دو کشور در سال ۱۸۹۰ در لندن برگزار شد که با پیروزی اسکاتلند به پایان رسید. ترجمه تحتاللفظی واترپلو به معنای “چوگان آبی” است.
این رشته نخستین ورزش گروهی بود که در سال ۱۹۰۰ وارد المپیک شد و با قهرمانی بریتانیا همراه بود.
حاکمیت انگلیسیها بر این رشته بعدها از میان رفت و کشورهایی چون مجارستان، اسکاتلند و کشورهای اروپای شرقی به قدرتهای اول این رشته بدل شدند.
ورود واترپلوی زنان به بازیهای المپیک در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی صورت گرفت. ادارهٔ این ورزش در سطح بینالمللی بر عهده فدراسیون بینالمللی شنا با نام اختصاری “فینا” است.
طول استخر واترپلو در مسابقات بینالمللی ۳۰ متر و عرض آن ۲۰ متر است. دروازهها ۳ متر عرض دارند و ۹۰ سانتیمتر از سطح آب ارتفاع دارند.
وزن توپ نیز معمولاً بین ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم است. در مسابقات زنان از استخر کوچکتری به طول ۲۵ و عرض ۱۷ متر استفاده میشود.
قوانین ورزش واتر پلو
قوانین واترپلو شامل مجموعهای از قواعد است که برای اجرای مسابقات و استفاده از توپ در آب تعیین شدهاند.
در زیر، چند قانون مهم و رایج این ورزش را بررسی میکنیم:
- تشکیل تیم: هر تیم از ۱۳ بازیکن تشکیل شده است که شامل هفت بازیکن اصلی و شش بازیکن ذخیره میشود.
- تقسیم بندی نقشها: بازیکنان اصلی شامل یک دروازهبان و شش بازیکن زمین هستند.
این بازیکنان میتوانند در نقشهای حمله و دفاع ظاهر شوند.
- کنترل توپ: بازیکنان زمین اجازه ندارند توپ را با دو دست بگیرند (بجز در صورت دفاع) و باید فقط با یک دست آن را کنترل کنند.
- خط دو متری: در فاصله دو متری از دروازهبانهای هر تیم، خطوطی به نام خط دو متری وجود دارد.
بازیکنان تیم مقابل اگر توپ را نداشته باشند، نباید وارد این محوطه شوند؛ در غیر این صورت، خطا به نفع تیم مقابل تعیین میشود.
- خطاهای رایج: خطاهایی مانند کشیدن یا فرو کردن بازیکن مقابل زیر آب، که ممکن است منجر به اخراج شود.
- اخراج بازیکنان: هر بازیکن اخراج ۲۰ ثانیه از زمین بیرون خواهد بود.
پس از بار سوم اخراج، بازیکن حق شرکت در ادامه مسابقه را نخواهد داشت.
این تنها چند مورد از قوانین واترپلو هستند و در مسابقات رسمی، همهی این قوانین و دستورالعملها باید رعایت شوند تا بازی عادلانه و پر از هیجان باشد.
ابعاد زمین و زمان بازی
در دهههای گذشته، قوانین بازی واترپلو چندین بار تغییر کردهاند به منظور افزایش سرعت بازی، جذابیت آن، و به دست آوردن نتایجی با اهداف بیشتر.
تحقیقات جدید نشان میدهد که این تغییرات به طور مداوم تاثیر گذار بودهاند.
یکی از تغییرات اصلی در قوانین واترپلو اعمال فاصله ضربات پنالتی از ۴ متر به ۵ متر است که در سال ۲۰۰۵ توسط فدراسیون جهانی شنا انجام شد.
تحقیقات نشان داده است که این تغییر در فاصله ضربات پنالتی باعث افزایش نرخ موفقیت در گلهای پنالتی شده است.
اما این تغییر تاثیر چندانی بر نتایج نهایی بازیها نداشته است.
افزایش طول زمین بازی، کاهش مدت زمان تماس، تعداد بیشتری از گلها و پرتابهای بیشتر از موقعیتهای پیرامونی نیز از دیگر تغییرات قوانین واترپلو است.
این تحقیقات همچنین نشان میدهد که تغییرات در قوانین بر تفاوتهای میان زنان و مردان تاثیرگذار بودهاند.
برخلاف بازیهای مردان که تغییرات چندانی نداشتهاند، در بازیهای زنان تغییرات مهمی اعمال شده است، از جمله کاهش طول زمین بازی.
در کل، تغییرات در قوانین واترپلو بر انجام بازی، دینامیکهای آن و نتایج حاصله اثرگذار بودهاند و همچنان موضوع تحقیقات و بررسیهای بیشتری هستند.
https://coaradsport.com/?p=18975